У рамках рубрыкі «Купалаўцы на сувязі», створанай для абітурыентаў – 2025, студэнты старэйшых курсаў Купалаўскага ўніверсітэта дзеляцца сваімі ўражаннямі ад навучання. Сёння на сувязі з намі гераіня рубрыкі Святлана Статкевіч, студэнтка 4 курса спецыяльнасці "Пачатковая адукацыя".
- Святлана, як Вы можаце ахарактарызаваць навучанне ва ўніверсітэце?
- За гады вучобы не толькі набыла неабходныя прафесійныя ўменні і навыкі, але і адкрыла ў сабе новыя таленты, пра якія раней і не падазравала. Навучанне на педагагічным факультэце дае трывалую тэарэтычную базу і шырокія магчымасці для практычнага прымянення атрыманых ведаў, што дае магчымасць глыбей зразумець прафесію педагога. Адмысловую каштоўнасць для мяне ўяўляе праца з дзецьмі. Ужо пасля першага курса я паспрабавала сябе ў ролі важатай у лагеры, і зараз працую кожнае лета. Дзеці дзеляцца сваёй энергіяй і зараджаюць цябе пазітывам. Няўжо гэта не выдатна? Да таго ж, зносіны з дзецьмі дапамагаюць заставацца ў трэндзе і даведвацца пра новыя выразы. Спачатку мне здавалася, што першы курс - самы яркі і прадуктыўны, а на старэйшых курсах больш часу ідзе на вучобу. Але ў мяне ўсё склалася інакш. На першым курсе я амаль не ўдзельнічала ў мерапрыемствах, баялася не паспець з вучобай. Але ўжо да сярэдзіны другога курса ўсвядоміла, што шмат што прапускаю ў студэнцкім жыцці, і пачала наганяць. З трэцяга курса стала старшынёй цэхавай прафсаюзнай арганізацыі педагагічнага факультэта - і жыццё завіравала! Не было ніводнага тыдня без мерапрыемстваў. Менавіта тады я зразумела, як шмат губляла, калі пасля заняткаў ішла дадому. На вучобе гэта не адбівалася - сумяшчаць аказалася прасцей, чым я думала. Выкладчыкі заўсёды ішлі насустрач, асабліва калі бачылі, што ты стараешся і гатовы выканаць дадатковыя заданні.
- Што б Вы параілі будучым студэнтам?
- Дарагія абітурыенты, будучыя купалаўцы! Не бойцеся праяўляць сябе! Нават калі здаецца, што ў вас нешта не атрымаецца, ці вы саромеецеся, памятайце: дасканалая памылка - гэта досвед. Калі вы пакажаце сябе, ваш талент не застанецца незаўважаным, і гэта стане выдатным пачаткам для далейшага развіцця і новых дасягненняў. Не забывайце, што важна не тое, колькі разоў вы ўпалі, а зацятасць і сіла духу, з якімі вы падымаецеся і працягваеце рухацца наперад.